Lokis – film w reżyserii Janusza Majewskiego (1970 r.)


Oficjalny plakat filmu
rezyseria Janusz Majewski
 obsada:Józef Duriasz (hrabia Michał Szemioth), Edmund Fetting (prof. K.M. Wittembach)
  Film:

Kostiumowy film fabularny pt. „Lokis. Rękopis profesora Wittembacha” według scenariusza (opartego na opowiadaniu Prospera Mérimée) i w reżyserii Janusza Majewskiego został zrealizowany w 1970 roku. Autorem zdjęć był Stefan Matyjaszkiewicz. W rolach głównych wystąpili: Józef Duriasz (hrabia Michał Szemioth), Edmund Fetting (profesor K. M. Wittembach), Gustaw Lutkiewicz (doktor Froeber), Małgorzata Braunek (Julia Dowgiałło), Zofia Mrozowska (hrabina Szemiothowa, matka hrabiego Michała), Hanna Stankówna (guwernantka Julii Dowgiałło).

   Film opowiada o pastorze Wittembachu – lingwiście i etnografie, który udaje się na Litwę i Żmudź w poszukiwaniu starego piśmiennictwa sakralnego. Przez poznane w pociągu kobiety zostaje zaproszony do pałacu hrabiostwa Szemiothów. Tutaj poznaje sekrety tego rodu. Przed laty ciężarną matkę Michała Szemiotha zaatakował niedźwiedź. Hrabina po wypadku postradała zmysły, nienawidzi syna. On sam zresztą balansuje na granicy szaleństwa. Okoliczna ludność nazywa go z litewska – „Lokisem”, czyli niedźwiedziem, gdyż hrabia ma w sobie coś z tego właśnie zwierzęcia. Michał urzeczony urodą Julii Dowgiałło zaczyna się w niej podkochiwać. Julia, pomimo wielu jego nietypowych zachowań, obdarza go sympatią. Kiedy atmosfera w domu Szemiothów staje się dla pastora zbyt męcząca, decyduje się on na wyjazd. Wraca na ślub Julii i Michała. Po nocy poślubnej Michał znika, Julię natomiast domownicy znajdują w kałuży krwi. Pozostawione na jej ciele ślady wskazują, że noc spędziła z niedźwiedziem. Film nie daje widzowi jednoznacznej odpowiedzi. Być może była to tylko inscenizacja dla gościa, przygotowana przez doktora Froebera, który opiekował się matką Michała?

   Zdjęcia plenerowe do filmu zostały zrealizowany w pałacach w Łańcucie, Oborach i Kozłówce oraz w Parku w Wilanowie. Operator Stefan Matyjaszkiewicz odwiedził też w jesieni 1969 roku Puszczę Białowieską, w której zrealizował malowniczą sekwencję z żubrami. W puszczy zostały zrealizowane także sceny z wiedźmą, w którą wcielił się Stanisław Milski. Był to drugi polski film fabularny, w którym zostały wykorzystane plenery białowieskie (pierwszym był film „Na Sybir” w reżyserii Henryka Szaro z 1930 roku).

   Film miał premierę 25 września 1970 roku. W 1971 roku otrzymał Grand-Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastycznych i Grozy oraz dwie nagrody (za scenografię i zdjęcia) podczas Lubuskiego Lata Filmowego. (oprac. Piotr Bajko)

 

GALERIA BIAŁOWIESKA Z FILMU

 

Copyright © 2008 - Encyklopedia Puszczy Białowieskiej, webmaster Stanisław Matlak