Jasiński Zdzisław (1863-1932)


 Zdzisław Jasiński (1863-1932)

 Zdzisław Jasiński – polski artysta malarz, autor malowideł w nieistniejącym już pałacu carskim w Białowieży.

Urodził się 18 stycznia 1863 roku w Warszawie. Studiował malarstwo w Klasie Rysunkowej w Warszawie pod kierunkiem W. Gersona, a potem w pracowni Loefflera. Dalsze studia odbywał w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, a później (od 1885 roku) w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u prof. Wagnera (uczelnię opuścił ze srebrnym medalem). Tu należał do grupy artystów polskich, którzy wytworzyli sławną w Niemczech „szkołę monachijską”. W Monachium za obraz „Chora matka” Z. Jasiński otrzymał wielki medal srebrny, a gdy to samo dzieło wystawiono na Wielkiej Wystawie w Berlinie (1890 r.) – otrzymał medal złoty. Inna jego większa praca otrzymała wyróżnienie.

Po powrocie do kraju pracował jako dekorator Teatru we Lwowie. Zajmował się również malarstwem monumentalnym, wykonywał prace dekoracyjno-alegoryczne – plafony w pałacu carskim w Białowieży i w Filharmonii Warszawskiej, polichromie w katedrze we Włocławku oraz w szeregu innych kościołów, a także wnętrza pałacowe w Petersburgu. Około 1891 roku Z. Jasiński osiadł w Warszawie. W tym samym roku na wystawie konkursowej w „Zachęcie” artysta otrzymał pierwszą nagrodę za obraz „Nabożeństwo świąteczne”, a w następnym roku za obraz „Nabożeństwo majowe w wiejskim kościółku” – medal złoty w Chicago i w 1893 roku medal brązowy w San Francisco. Na międzynarodowej wystawie w Paryżu medalem brązowym odznaczono jego „Portret A. Małeckiego”.

Będąc w Białowieży (1893-1894), Z. Jasiński, poza malowaniem, dużo czasu spędzał na wycieczkach terenowych. Podziwiał tutejsze pejzaże, szczególnie podobała mu się dolina Narewki. Za współtowarzysza swych wędrówek po okolicy miał Emila Lindemana, który również był absolwentem akademii monachijskiej, a w pałacu białowieskim malował freski. Obaj artyści poznali w Białowieży wielu miejscowych carskich urzędników.

Z. Jasiński malował krajobrazy, kwiaty wnętrza, portrety, obrazy symboliczne. Mieszkając dłuższy czas na wsi, wykonał szereg prac głęboko odczutych, opartych na motywach wiejskich (m.in. „Matka Boska Zielna”, „Chmura”, „Bańki mydlane”, N. Maria Panna Kwietna”, „Chleb”). Do pejzażu wprowadził motywy zwiewnych postaci złożonych z obłoków i tak połączonych z żywiołami, że stapiały się w jedno z naturą.

W zbiorach Muzeum w Białymstoku znajduje się kilka prac Z. Jasińskiego: „Pejzaż z Narewki”, „Kobieta ze złożonymi rękami”, „Piknik”, „Trzy młode kobiety”, „Scena z balu”.

Z. Jasiński był wieloletnim członkiem Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W Zachęcie urządzono dwukrotnie (w roku 1909 i 1927) zbiorową wystawę jego prac malarskich.

Artysta miał duży talent, fantazję i wielką kulturę osobistą, odznaczał się szlachetnością. Cieszył się znacznie większą sławą w świecie, niż w Polsce.

Zdzisław Jasiński zmarł 18 listopada 1932 roku w Warszawie. (Oprac. Piotr Bajko)

Galeria

Copyright © 2008 - Encyklopedia Puszczy Białowieskiej, webmaster Stanisław Matlak