![]() |
Jan Filipczuk (1910-1989) |
Jan Filipczuk – racjonalizator procesów technologicznych w branży chemicznej, długoletni pracownik Hajnowskiego Przedsiębiorstwa Suchej Destylacji Drewna.
Urodził się 30 sierpnia 1910 roku w Pogorzelcach (gm. Białowieża). Ukończył Średnią Szkołę Techniczną w Brześciu, uzyskując tytuł technika-mechanika.
W 1933 roku rozpoczął pracę w Fabryce Chemicznej – Spółka Akcyjna „Grodzisk” – poprzedniczce późniejszego HPSDD w Hajnówce. W „Chemicznej” przepracował 42 lata, na emeryturę odszedł w 1975 roku. Przeszedł wszystkie szczeble pracownicze do stanowiska zastępcy dyrektora ds. technicznych. Brał czynny udział w odbudowie swego zakładu po zniszczeniach wojennych. Wprowadził wiele udoskonaleń technicznych w procesie produkcyjnym. Otrzymał cztery odznaki „Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji”. W 1964 roku centralne władze resortowe delegowały go do Chińskiej Republiki Ludowej w celu nadzoru montażu zakładu suchej destylacji drewna na wzór HPSDD. Za swój półroczny trud został odznaczony chińskim medalem „Przyjaźń”. Był w grupie specjalistów opracowujących zasady uruchomienia produkcji technicznego kwasu octowego.
Nie stronił od życia kulturalnego, udzielał się czynnie w zespole pieśni i tańca przy Zakładowym Domu Kultury „Górnik”. Z pasją oddawał się pracy w swoim warsztacie tokarskim. Wytaczał z drewna różne przedmioty, takie jak świeczniki, lampy nocne i gabinetowe, półeczki i żyrandole. Wykonał też kilka pięknych anałojów (pulpitów na księgi liturgiczne lub ikony) dla Soboru Św. Trójcy w Hajnówce.
Za swoją pracę otrzymał szereg odznaczeń państwowych i resortowych, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”.
Zmarł 15 sierpnia 1989 roku, został pochowany na cmentarzu prawosławnym w Hajnówce. W 2005 roku jego imię nadano jednej z ulic hajnowskich. (Oprac. Piotr Bajko)